مدح و ولادت امام جعفر صادق علیه السلام
ای شیعه شب نشاط و شور است لـبـخـنـد بزن گه سـرور است یک بـار دگـر مـدیـنـۀ عـشـق غرق طرب و نشاط و شور است زیـن آیــنــۀ شـعــور و دانـش آئـیـنـۀ روشـنـی ز نـور اسـت از جـلـوۀ نـور عـلـم و تــقــوا یثرب بخدا که رشک طور است گر آمده فـصل شـور و شـادی گر غم ز دل همه به دور است احیــاگــر دیــن و مـکـتـب آمد ای شیـعـه رئـیـس مـذهب آمـد آمـد بـه هـمـه ســرور بـخـشد شیدائی و شوق و شور بخـشد یـا قــامـت بــردبـاری و عـلـم یک جان و دلی صبور بخـشد بـا پـرچـم دانـش و فـضـیـلـت بر خـلـق جهان شـعـور بخشد تـاریـکـی و غــم ز دل زدایـد تـا آیــنـه ای ز نــور بـخـشــد تـا بـر هـمـه تـشـنـگـان دانـش یک جرعه می طهـور بخـشد احیــاگــر دیــن و مـکـتـب آمد ای شیـعـه رئـیـس مـذهب آمـد او آیــنــۀ کــمــال عـلــم است او جلوه ای از جلال علم است بر لـوحـۀ دانـش و فـضـیـلـت سر چشمۀ بی زوال علم است این است شرافـتـش کـز احـمد بـر سیـنـۀ او مـدال عـلم است گر طالـب فـضـل و دانشی تو او رشـتـۀ اتـصـال عـلـم است بـا نـغــمـۀ یــا امـــام صــادق گر بر سر تو خیال عـلم است احیــاگــر دیــن و مـکـتـب آمد ای شیـعـه رئـیـس مـذهب آمـد گر عـشق ورا به سیـنـه داری گوهر تو در این خزینه داری بــا پــرتــویــی از مـحـبـت او انــوار ولا بــه ســیــنـه داری ای آن که تو را ولایت اوست یک گـوهـر بی قـریـنـه داری گــر دسـت زدی به دامــن او در بــحــر بـلا سـفـیـنـه داری ای دوست اگر چنان «وفائی» شــوق ســفــر مـدیــنــه داری احیــاگــر دیــن و مـکـتـب آمد ای شیـعـه رئـیـس مـذهب آمـد |